ઘુવડ

       હિકડ઼ો નર રા રસ્તે મોજસે હલ્યો વ્યોતે તેંકે પ્વાનું અચી હિકડ઼ે બાઇકવારો હડફિટમેં ગિની ભજી છુટો ઉ વિચાડ઼ો ધરધસે કિરાંજધે પટતે પ્યોવો તાં બ્યો બાઇકવારો અચી ઇનજી વિડીઓ ઉતારેજી શરૂઆત કેં તાં ત મનુભાજો છકડો અચી ઊભો ને ઉનકે કોલર મિંજા જલે બુસટ ઠકા કરીંધે મનુભા ચ્યાં

‘ભેસા ભેસરમા હિનકે મધધ કરેજી ભધલી ફિલમ ઉતારિધે તોકે સરમ નતી અચે ઇન્સાન અંઇયે ક જીવાવર?’

Advertisements

પાણીજો રેલો

‘બાઇ હી ધવા પી ગિનો’વિછાણમેં ટેકો ડિઇ ચંધાકે વેરાઇંધે શ્વેતા ચેં

‘ના ધી આઉં નિઇ પિયાં બોરી કડવી આય’મોં ફિટાયને ચંધા ચેં

‘બાઇ ધવાઇયું ત કડવી જ વે તેંસે નં પિયું ત ધરધ કીં કાબુમેં અચે..? હી ધવા પીને હી ચાકલેટ ખાઇ ગિનજા મોં ખાસો થિઇ રોંધો’ચિઇ શ્વેતા ચંધાકે ધવા પિરાય ચાકલેટ ડિઇને બેઠકજે ઓયડેમેં આવઇ ત ઇનજી કોલેજજી જુની ત્રે જેડલું રોમા,મનોરમા ને લલિતા બાંયણેમેં ઉભલ ડિઠે ત મુરકીને ચેં

કિતરો ધુતાઇયા

ધિલકે ધુતાય ધુતાયને પો કિતરો ધુતાઇયા

અસોસાર ઇન રુંધલકે ભલા કીં માટ કરાઇયા

ઇનકે લોડા વિજી વિજીને હાણે ત હથ ડુખેતા

ડિઇ વ્યા

 

સુગરા વાસે નુગરા થિઇ વ્યા

ટાણું અચિંધે પરચો ડિઇ વ્યા

કેંતે ભરોસો કેણું કધર નં થિઇ

ધિલ ભરેને

ધિલ ભરેને પ્રીત તું કિરતાર ડે

લિખ નં હલે  ડે ત અપરંપાર ડે

સુખજી તો વટ નાય કીં માઙણી

ધમાલ

પખ મિંજા કરે કાગડો કરે વિધો ધમાલ

લા નિકાં સા ગાલમેં ઇ વિઇ વડી કમાલ

સીધા નેતર જેડ઼ા ભલે તોકે જુકો લગેતા

કીં ન વરે

 

કેંકે કીં ચો તેસેં કીં પ નતો વરે;

અંઇ જીકીં ધાર્યો સે કો નતો કરે

કિત વિઞી વેણું મન પ્યો મુંજે

રાવણ

         

          હુડમાન ખબર કઢી આયા ક સીતાજીકે રાવણ હેરે ને લંકા ખણી વ્યો આય ને અશોક વાટિકામેં નજરકેધ રખે આય ત સુગ્રીવ ચેં

‘પાંકે સીતામાતાકે છોડ઼ાય લા લંકાતે ચડાઇ કેણી ખપે’

ભેધ

        ભુજને બસ સ્ટેશનતે વલમજી,વિમડ઼ા,પરેશ,પ્રભા ને નીરવ મડઇજી બસ લગે તેંજી વાટ નેર્યોતે.

‘કુરો પપ્પા હંમેશા બ ડી રિઇને અંઇ ને મમ્મી પાછા મડઇ વિઞોતા’પરેશ ચે

‘ભુજનું મડઇ કિડાં છેટી આય તું ચેંતો તડેં અચી વિઞોતા નં’ મુરકીને વલમજી ચેં

‘પ વધારે રોકાજો ત કુરો વાંધો આય?’

‘નેર પુતર હિડાં રિક્ષા મિલે પો સામીનારાણજે મિંધરતે,ધીંગેસરજે મિંધરતે,દ્વારકાધીશ,આશાપરા ને હવેલી વિઞાજે’

‘હા ત…?’પરેશ પુછે

કવિત (૭)

 

ઉંધર જ ઘુસ કરે વાસરો જ હુસ કરે,

ગણિકા ઇસારો કરે ગરસીઓ વટ કરે;

અખમેંજ કખ ઉડે અઙ મથે મખ ઉડે,

ભીખારી નં જિંધ છડે લેણીઆત અચી અડ઼ે;

“પરભુ“ચેં ઇ નેપે મોડ઼ે કટાડ઼ે સુભાવજા,

ટાણેસર ઇનીજો ત કિકરાટ ટારીજે.  

     ૦૬/૧૨/૧૯૮૮

ખેતો વાઢો (૨)

(વિઇ ટપાલથી અગિયા)

         ખેતો ઇતરે સચ્ચા બોલો,કૂડ કપટ વિગરજો ને ભોરો ભાછા ઇન્સાન, ખેરેબાપાજી આછણીજી માર ખાઇને સત ચોપડીયું ભણ્યો વો.રાતજો વિયારુ પ્વા વડે તરા ને નિંઢે તરા વિચ પુલ વટે વેંધી અસાંજી મંઢલીજો ખાસ સભ્ય.