“આય હી કેડી?”
નજર પૈ કમ કરે જ઼િભજો કરામત આય હી કેડી?
સમજધે પણ ન સમજા જે મલામય આય હી કેડી?
અકલજો ઘર કરે ખાલી બંધે મન પ્રેમજો ભુંગો;
વિને જગ રીતથી ઉંધી મહોબત આય હી કેડી?
લગેતી ઘણ વછોડ઼ેજો વિનેતી રાતજીં વધધા
કરે કરીગરી ધિલતે કયામત આય હી કેડી?
ઉડી ડે કાગ નિંયાપો નિલે મહેબુબ જટ ધોડી;
તૂટેલા તાર અંધરજા જહાલત આય હી કેડી?
તિખી ડીંરાતજી સિગતેં પચેતી જિંધગી નજુક;
જરામેં થૈ વિઞે કખ કખ સલામત આય હી કેડી?
મહોબતજી હવેલી મેં હવા મારે ફકત આંટા;
ઉગ઼ેલા ઘા કુછે કનમેં શિકાયત આય હી કેડી?
“કમર” અખ કિં વિઠા ફેરે વતાયો ડો જડે અખમેં;
કનોકન ચૈ વિનેતી અખ હિફાજત આય હી કેડી?
-હુસેન ઇસ્માઇલ ખત્રી(કમર કચ્છી)૨૨-૦૧-૨૦૧૦
(ચીંગાર અંક-૪ મંજા)
Advertisements
પ્રતિસાદ આપો