ચાંધો

ડો ઘડીયાલ ટ્કોરા કે,ખેતો પ્યોવો અખ મુંચે;
ચુની ખેતે કે તો ચે,ઉથી ઘરે વંઞ મુજા પે.
ચુનિયા ચીંધા તોજી કર,તું ઐયે ધુફીજો ડર;
મુજી છડે તું તોજી કર ડાવથી ને ગલાસ ભર્.
ચુની વટાનું ગલાસ જટે,પી ધારૂ ને ગલાસ ચટે;
જાડી બેડીજો ધમ સટે,ખેતો ચેતો મુછકે વટે.
ચુનિયા તું વેપાર ન બુજે,આંઉ પિંયા ને તુંતો ધ્રજે;
નત નયેસર રોજ તો બજે,ચોંધે ચુનિયા નપટ ન લજે.
પાણી જેડો ધારૂ ડીંએ,અમલ અનજો કેડો થીએ;
ચુની ચમની ચોપો ઐયે,બોલ ઢીંગલા કતરા થીએ.
પંજ ગલાસ મડે થઇ પીતે,બ ભગીચે બ ઓટે તે;
હક્ડો હેવર અચી થડે તે,ડે રૂપિયા ડો હસાબ પતે.
ખેતો ડોજી નોટ ફગાય,ઉજલ બીડીકે સલગાય;
ધમ સટે ધૂ ચુનીતે ફગાય,બાર નકરધે મોં મુરકાય.
ટંગા એકી બેકી રમે,થુલજો ભાર ઇ ક્યાંથી ખમે;
જમણે ડાબે ડઇ પઇ નમે,મોરઇ અનજા પંધવા લમે.
કારો કુતો અનકે ડસે,થઇ ઉરાઉર અનકે ભસે;
જિંધ છડે ન જરાય ખસે,પણ ખેતે કે કડે ન ડસે.
ઘરજે રસ્તે વચ વઇ નાય,નાયજી વચમેં હકડી વાય;
વાયતે ખેતો વેસા ખાય,વેસા ખેંધે ડે મેલાય.
રોજજે ઠેકાણે અચી,ખેતેજો ગડો‘ર્યો ઘચી;
ટંગા પણ જાણે‘ર્યા પચી,ખારમેં ડને કુતેકે ડચી.
કારા કુતો તું કુતો નૈયે,ચુનીયેજો ચમચો ઐયે;
હડહ્ડ હુરેહુરે પ્યો થીએ,લાભ ભલા ચો કેડો થીએ.
પગ પડ્થારતે ખેતો ધરે,વાયજી પારજો ટેકો કરે;
જેડી વાયમેં નજરતો કરે,ચાંધો પ્યો પાણીમેં તરે.
ચાંધો પ્યો આય વાયમેં છણી,નાય કો અનજો ધોરી ધણી;
ચાંધા પુગો આંઉ ટાણે અણી,ખેતો તોકે ગનધો ખણી.
ડોલ બધલ હુઇ વાયજી પાર,વાયમેં સંજે ડઇ પડતાર;
ચાંધાભા તું થી તૈયાર,હેરઇ તોકે કઢિયા બાર.
વાયમેં વા પખેરા ચાર,ખેતેકે ન વઇ અણસાર;
ડોલ જલાણી ઇનજી ધાર,ખેતો કેંતે જોર અપાર.
ચાંધાભા તું ભારી ગરો,ખેતો પણ કઢે ત જ ખરો;
ખેતો મુડસ આય નવે ઢરો,ખણાં ન તોકે ત મોભો કુરો.
નટાર ખેતો થઇ‘ર્યો નપટ,છડે રસો કીં વંઞેતો વટ;
ડોડા ડસો કર પોંધા પટ,લારેસેં ભરજી પ્યો પટ.
ખેતો ડને છેલ્લી ઝપટ,થ્યો ધુબાકો ખટાક ખટ;
તૂટો રસો ફટાકફટ,વંઞીને ખેતો પઇવ્યો પટ.
પટતા અભમેં ચાંધો ડસી,”ધુફારી“ચે ખેતો થ્યો ખુસી;
ખેતે ફૂલણસી કે વ્યો ઠસી,ચાંધે કે ઉકાર્યો અસીં. 

૩૧/૧૨/૧૯૯૦/૨૪-૦૨-૨૦૧૦